1 jaar Cambodja, een dubbele moord en verdwijning
Door: Marcel Gerritse
Blijf op de hoogte en volg Marcel
31 Mei 2014 | Cambodja, Kâmpóng Thom
Eén jaar Cambodja, een dubbele moord en een verdwijning
Zo sta je op punt van vertrek naar onbekende oorden en zo ben je een jaar en 20 verslagen verder. Hoewel deze mijlpaal uitnodigt tot een terugblik, wil ik dat moment nog even uitstellen en hiermee wachten tot 1 januari 2015. Op deze datum beëindig ik namelijk mijn werkzaamheden in Kampong Thom. Op deze wijze blijft de focus vooruit gericht.
Terwijl Nederland zich opwarmt voor het WK voetbal en het wel en wee van onze sterspelers in toenemende mate het nieuws zullen beheersen, is daar hier (nog) weinig van te merken. Toevalligerwijs is gisteren een “nieuw” uit planken opgetrokken huis, dat 1 straat verderop gebouwd is en waar ik iedere dag meermalen langskom, van binnen en buiten oranje geverfd. Zo’n geschilderd huis heb ik hier nog niet eerder gezien en beschouw het maar als goed teken en heb dat huis in gedachten omgedoopt tot Kampong Thom’s “Oranjehuis”! Uiteraard is er plaatje van geschoten.
Afgelopen weken is er weer zoveel gepasseerd, dat ik wederom een keus moet maken uit dit ruime aanbod. Op deze wijze spaar ik voldoende “reserve materiaal” op en hoef ik niet bang te zijn dat de “schrijversinkt” na een jaar Cambodia op zal drogen.
Er zijn mij enkele vragen gesteld omtrent de moord op de Nederlandse Daphna Beerdsen en haar dochtertje. Zo vroeg iemand wat ik in Cambodja meegekregen heb van deze afschuwelijke moorden.
In dit verslag zal ik er wat dieper op ingaan en het in perspectief plaatsen met een verdwijning van eveneens recente datum.
Afgelopen maand zijn de spanningen tussen buurland Vietnam en China hoog opgelopen, vanwege een olieboorplatform, dat voor de kust van Vietnam geplaatst is door China. Een provocerende actie in de ogen van de Vietnamezen, aangezien dit volgens hen in hun territoriale wateren is geschied. Een demonstratie daartegen is flink uit de hand gelopen met als resultaat zo’n 20 doden, vele gewonden en ruim 400 bedrijven die beschadigd zijn, waaronder vele Taiwanese. Blijkbaar konden de demonstranten niet het onderscheid maken tussen Chinese en Taiwanese eigendommen. Een vliegtuig heeft vanuit China 16 zwaargewonden opgehaald, een aantal passagiersschepen hebben nog een paar duizend Chinezen gerepatrieerd en er zijn honderden Chinezen de grens met Cambodja overgestoken. Het gevolg is dat de betrekkingen tussen Vietnam en China bekoeld zijn en onder druk staan. De machthebbers in Vietnam zijn in verlegenheid gebracht door deze onverwachte geweldsuitbarsting, aangezien zij graag goede relaties met deze grootmacht willen onderhouden, omdat China behoorlijk investeert in dit land. Het heeft als antwoord een flinke politiemacht op de been gebracht, zodat verdere protesten onderdrukt worden.
Wel frappant dat Vietnam aan China verwijten maakt omtrent dit “landje pik”, terwijl Vietnam datzelfde meermalen gedaan heeft met Cambodjaans grondgebied. Zo is er een aantal jaren geleden een eiland geconfisqueerd door het buurland, dat voor de Cambodjaanse kust ligt en kunnen de Cambodjanen je meerder gebieden op het vaste land aanwijzen, die “ingenomen” zijn door de Vietnamezen. Het bekende spreekwoord: De pot verwijt de ketel………. doet hierbij zeker opgang, vanuit Cambodjaans perspectief. Het is niet duidelijk in hoeverre Hun Sen, die warme banden onderhoud met dit buurland, hierin een rol heeft gespeeld en dit land met enig financieel gewin verkocht/verhandeld heeft. Feit is dat “de gewone Cambodjaan” de premier op zijn minst verwijt “toe te zien” bij dit van eigenaar veranderen van stukken land en dit één van de hoofdreden is dat de populariteit van deze premier nog verder gezakt is.
Vorige week heeft Arne Stallen, een vriend van onze middelste zoon Wouter, Kampong Thom aangedaan tijdens zijn wereldreis en was hij 8 dagen te gast in mijn onderkomen. Aangezien deze jongen 2 meter lang is, werd er letterlijk en figuurlijk tegen hem opgekeken door jong en oud en was mijn lengte opeens niet meer opzienbarend. De honden in de straat moesten even aan deze nieuwe verschijning wennen en blaften weer ouderwets als wij langs kwamen. Inmiddels is hij vertrokken en de rust wedergekeerd. Arne is van plan naar Thailand door te reizen. Hopelijk zal ook in dit buurland de rust wedergekeerd zijn, na de machtsovername van het leger in de maand mei.
Eind juli zal ik voor drie weken naar Nederland terugkeren voor een korte vakantie. Vorig jaar heb ik wel gemerkt dat dit een rustige periode is in de POE, aangezien ook hier de schoolvakanties begonnen zijn en kijk er al naar uit om Ellen, de kinderen, familie, de buurt en nog vele anderen weer te kunnen begroeten.
Inmiddels zijn er 3 scholen geselecteerd, die ik op 9 juni zal bezoeken en zijn de boeken besteld, zodat de donoren er verzekerd van kunnen zijn, dat voor mijn korte vakantie naar Nederland alle scholen voorzien zullen zijn van de bibliotheekboeken.
Twee weken geleden heb ik de twee scholen bezocht, die al eerder een volledige bibliotheek mochten ontvangen en ik kon constateren dat leerkrachten en kinderen nog steeds genieten van deze verkregen “rijkdom”. In één klas was er zelfs een leeshoek op een matje ingericht. Beide scholen hadden een registratiesysteem opgezet, zodat bijgehouden werd “in welke handen” de uitgeleende boeken zijn beland. De kinderen in de hogere klassen houden dit registratiesysteem zelf bij.
Op naar de volgende drie scholen!
Een dubbele moord en een mysterieuze verdwijning, beiden met een onbevredigende ontknoping……
Op maandag 28 april werden velen in Nederland en Cambodja opgeschrikt door de brute moord op UN-medewerkster Daphna Beerdsen en haar 19 maanden oude dochtertje Dana in de hoofdstad Phnom Penh. (Dana stierf enkele dagen later aan haar verwondingen in een ziekenhuis in Bangkok) Een dag na deze laffe moord was er al een verdachte gearresteerd en deze legde vlot een volledige bekentenis af, zodat de zaak gesloten kon worden op de rechtszitting na. Er werden nogal wat wenkbrauwen gefronst in Cambodja over deze gang van zaken. Er werd opgemerkt dat gezien de ernst van het misdrijf, het feit dat het een medewerkster van de UN betrof en de internationale aandacht, die deze zaak trok, het voor de machthebbers in dit land er alles aangelegen was om deze zaak snel tot een “goed einde” te brengen om de rest van de wereld te tonen, dat het rechtssysteem in dit land adequaat werkt. De verdachte, die ingesloten was, bleek een dakloze, alleenstaande man te zijn, die zei in een dronken bui gehandeld te hebben, toen hij probeerde een fiets te stelen bij het huis van Daphna Beerdsen. Hij bekende haar met een schroevendraaier gestoken te hebben, met de ogen dicht, zodat hij niet zag dat ze ook nog een kindje in haar armen had…... De verdachte betuigde spijt van het verwonden van dit jonge kind, dat op dat moment nog in leven was, en zei dat dit de reden was dat hij niet zou ontkennen……. Tot zo ver lijkt er geen vuiltje aan de lucht en rolt deze zaak vanzelf naar een veroordeling. Toch werden er in het nieuwsblad De Cambodian Daily enkele tegenstrijdige zaken geconstateerd, wellicht door de snelheid van afhandeling. Zal ze op een rijtje zetten:
- De politiewoordvoerder Kirth Chantharith zei de donderdag na de moord dat deze plaatsgevonden had op zondagmiddag, terwijl de verdachte, Mr. P(h)in, claimde dat hij de moord gepleegd had in de vroege uren van de nacht van zondag op maandag. (Heb de naam van deze verdachte met h en zonder h zien staan in de verschillende kranten)
- In eerste instantie werd gezegd dat er niets gestolen was uit het huis, maar later werd bekend gemaakt dat tijdens de arrestatie op dinsdag in de pagode, waar het onderkomen was van de verdachte, de telefoon, een handtas en enkele persoonlijke documenten van de vermoorde vrouw zijn aangetroffen.
- Op vrijdag werd op de webside van de Nationale Politie een foto van de verdachte getoond, evenals een afbeelding van de handtas en een ID kaart, die bij de bezittingen van mr. P(h)in zouden zijn aangetroffen. Deze ID-kaart behoorde echter toe aan een Duitse ingezetene Jua Seiel genaamd…….
Dezelfde politiewoordvoerder was niet bereikbaar voor commentaar en ook de vraag bleef openstaan hoe de politie aan de verdenkingen kwam, die hebben geleid tot de arrestatie van deze verdachte.
Aan bovengenoemd rijtje zou ik zelf nog het volgende onderbelichte feit willen toevoegen. Volgens de verdachte heeft Daphna hard gegild, toen hij de fiets wilde stelen en heeft hij haar daarom omgebracht. Het vreemde is echter dat buren en omwonenden niets gehoord hebben……
Een andere onderzoeker, mr. McCabe, die zich bezig houdt met deze zaak, deelde desgewenst mede dat de verdachte gearresteerd was, doordat zijn vrienden contact hadden opgenomen met de politie, nadat ze geconstateerd hadden dat zijn levenswijze plotsklaps veranderd was. “Normaliter zag hij eruit als een bedelaar en gebruikte hij drugs, maar hij had opeens veel geld.” Op de vraag of hij een verklaring had voor de afwijkende verklaringen van de verdachte en de Nationale Politie, antwoordde diezelfde mr. McCabe: “Jullie zijn de journalisten, werken jullie dat maar uit…….”
Hoewel het dus voor politie en waarschijnlijk ook justitie een uitgemaakte zaak is, blijft het onbevredigend, dat er talloze vragen nog onbeantwoord zijn en zeer waarschijnlijk ook niet beantwoord zullen worden, gezien de reacties van de politiewoordvoerders.
Een andere zaak, waaraan in diezelfde Engelstalige krant, afgelopen maanden de nodige aandacht is geschonken, betreft de verdwijning van de 58 jarige Canadese journalist en filmmaker Dave Walker, die al vanaf 1980 in Cambodja werkzaam was. Op 14 februari keerde hij, na het verlaten van zijn guest house in Siem Reap, niet meer terug en leek van de aardbodem verdwenen. Zijn telefoon, laptop en paspoort lagen nog in zijn kamer en de krant sprak van een mysterieuze verdwijning.
Twee en halve maand later, op 1 mei, is het ontzielde lichaam van deze journalist gevonden door twee jongens, die vruchten zochten in het uitgestrekte gebied waar de Angkor Wat tempels staan en wel op een halve kilometer van het Angkor Thom complex. In eerste instantie werd door de Cambodjaanse politiewoordvoerder nog geen uitspraak gedaan over de doodsoorzaak, aangezien het forensisch onderzoek afgewacht werd.
Een paar dagen later spraken familie en vrienden hun bezorgdheid uit over “het gebrek aan onderzoek”, dat de Cambodjaanse politie ten toon spreidde. Terry Cornman, al sinds zijn jeugd bevriend met Dave, verwoordde het als volgt: “Gedurende de verdwijning is er nauwelijks iets ondernomen, om de zaak tot een goed einde te brengen. Zo zijn er geen naspeuringen gedaan naar eventuele aanwijzingen op de achtergelaten telefoon en laptop”. Ook de veronderstelling van de politie, na de vondst van het lichaam, dat Dave de 13 km naar Angkor Thom lopend heeft afgelegd, acht hij niet aannemelijk, aangezien Dave geen lange afstanden kon lopen, vanwege de gesteldheid van zijn knieën.
Een andere vriend verwoorde de ontstane frustratie als volgt: “Als de Canadese regering de Cambodjaanse regering niet dwingt tot een diepgaand onderzoek, zal er nooit een onderzoek plaatsvinden”.
Nog voordat de autopsie was uitgevoerd en er uitslagen bekend waren, maakte de politie officieel bekend dat Dave Walker was overleden aan een hartaanval.
De volgende twee reacties van politiezijde, o.a. na de geuite klachten van de familie en vrienden, zal ik jullie niet onthouden. Allereerst die van de politiechef in Siem Reap: “Natuurlijk weten we dat familieleden en vrienden deze dingen zeggen, maar we trekken ons niets aan van hun opmerkingen. De zaak is nog niet gesloten en we wachten de forensische onderzoeken af”. Helaas blijkt dat laatste niet waar, blijkens de volgende reactie.
De provinciale politiechef Sort Nady doet hier namelijk nog een schepje bovenop en verklaarde het volgende: “De politie heeft nog niet ontdekt hoe de journalist het park is binnengekomen. We blijven echter bij de conclusie dat het slachtoffer is gestorven aan een hartaanval, omdat…… (niet lachen a.u.b.) er niet genoeg frisse lucht in het bos is en dat zorgt er voor dat mensen makkelijk onwel worden”.
Dit alles heeft er inmiddels toe geleid dat er een officiële aanklacht door familie en vrienden is ingediend bij zowel de Cambodjaanse als de Canadese regering, vanwege medeplichtigheid aan moord, wegens grove nalatigheid bij het onderzoek tot op heden.
Het pathologisch onderzoek, dat is uitgevoerd een team van 7 deskundigen, waaronder een forensisch team, heeft uitgewezen dat Dave Walker naar alle waarschijnlijkheid vermoord is. De belangrijkste aanwijzing hiervoor is zijn gebroken nek. Ook was Dave op zijn rug aangetroffen met zijn handen samengebald tot vuisten. Voor de patholoog en het forensisch team een aanwijzing dat Dave betrokken geweest is bij een gevecht.
Tevens blijkt, dat de Canadese regering al 2 maanden op hoogte is geweest van het feit dat er iemand, die met naam en toenaam bekend is en die woonachtig was in Cambodja, grote interesse had in de verdwijning van Dave Walker. Afgelopen dinsdag heeft deze persoon, die van origine Canadees is en waarvan het paspoort was verlopen, met een nieuw afgegeven paspoort door de Canadese ambassade, het land verlaten. De familie vraagt zich af waarom deze persoon op zijn minst niet is gehoord.
De onwil om maar iets te ondernemen in deze moordzaak staat in schril contrast met de snelheid bij die van onze landgenoot en haar dochtertje, waarbij in enkele dagen alles in kannen en kruiken was. De overeenkomst is echter, dat in beide gevallen de het resultaat niet bevredigend is, omdat er nog vele vragen open staan en er nogal wat onduidelijkheden zijn.
Tot slot zou je kunnen concluderen dat er in dit land een Peter R. de Vries op zou moeten staan, om dit soort misstanden aan de kaak te stellen. Zei dhr. McCane niet: “Werken jullie journalisten dit maar uit”. Ben alleen bang dat dit niet van gevaar ontbloot is, als ik deze laatste verdwijning van een “toevallige” journalist in gedachten neem………
(Zo zijn er meerdere gevallente noemen van mysterieuze verdwijningen in Cambodja. Ben afgelopen periode o.a. deze twee namen tegengekomen in de kranten.
Natan Carnevali, een 32 jarige Italiaan is na een mysterieuze verdwijning dit jaar, na een maand dood teruggevonden in de jungle van Koh Rong Island,
Kathereen Ann, 55 jaar uit de USA werd op datzelfde eiland vermist in september vorig jaar en in oktober teruggevonden.
Evenals bij Dave is het bij deze slachtoffers niet duidelijk geworden wat de doodsoorzaak is geweest: zelfmoord en verdwalen in het bos zoals de politie aannam en naar buiten gebracht heeft, of moord.)
Om toch nog even stil te staan bij het 1 jarige Cambodjaanse verblijf, zal ik een aantal foto’s bij het verslag plaatsen die het zien meer dan waard zijn en die het afgelopen jaar “geschoten” zijn.
Tot over een week of drie, vanuit Cambodia, Kingdom of Wonder (ook weer na dit verslag.)
Met vriendelijke groet,
Li hai,
Marcel Gerritse,
marcelger8@hotmail.com
Zo sta je op punt van vertrek naar onbekende oorden en zo ben je een jaar en 20 verslagen verder. Hoewel deze mijlpaal uitnodigt tot een terugblik, wil ik dat moment nog even uitstellen en hiermee wachten tot 1 januari 2015. Op deze datum beëindig ik namelijk mijn werkzaamheden in Kampong Thom. Op deze wijze blijft de focus vooruit gericht.
Terwijl Nederland zich opwarmt voor het WK voetbal en het wel en wee van onze sterspelers in toenemende mate het nieuws zullen beheersen, is daar hier (nog) weinig van te merken. Toevalligerwijs is gisteren een “nieuw” uit planken opgetrokken huis, dat 1 straat verderop gebouwd is en waar ik iedere dag meermalen langskom, van binnen en buiten oranje geverfd. Zo’n geschilderd huis heb ik hier nog niet eerder gezien en beschouw het maar als goed teken en heb dat huis in gedachten omgedoopt tot Kampong Thom’s “Oranjehuis”! Uiteraard is er plaatje van geschoten.
Afgelopen weken is er weer zoveel gepasseerd, dat ik wederom een keus moet maken uit dit ruime aanbod. Op deze wijze spaar ik voldoende “reserve materiaal” op en hoef ik niet bang te zijn dat de “schrijversinkt” na een jaar Cambodia op zal drogen.
Er zijn mij enkele vragen gesteld omtrent de moord op de Nederlandse Daphna Beerdsen en haar dochtertje. Zo vroeg iemand wat ik in Cambodja meegekregen heb van deze afschuwelijke moorden.
In dit verslag zal ik er wat dieper op ingaan en het in perspectief plaatsen met een verdwijning van eveneens recente datum.
Afgelopen maand zijn de spanningen tussen buurland Vietnam en China hoog opgelopen, vanwege een olieboorplatform, dat voor de kust van Vietnam geplaatst is door China. Een provocerende actie in de ogen van de Vietnamezen, aangezien dit volgens hen in hun territoriale wateren is geschied. Een demonstratie daartegen is flink uit de hand gelopen met als resultaat zo’n 20 doden, vele gewonden en ruim 400 bedrijven die beschadigd zijn, waaronder vele Taiwanese. Blijkbaar konden de demonstranten niet het onderscheid maken tussen Chinese en Taiwanese eigendommen. Een vliegtuig heeft vanuit China 16 zwaargewonden opgehaald, een aantal passagiersschepen hebben nog een paar duizend Chinezen gerepatrieerd en er zijn honderden Chinezen de grens met Cambodja overgestoken. Het gevolg is dat de betrekkingen tussen Vietnam en China bekoeld zijn en onder druk staan. De machthebbers in Vietnam zijn in verlegenheid gebracht door deze onverwachte geweldsuitbarsting, aangezien zij graag goede relaties met deze grootmacht willen onderhouden, omdat China behoorlijk investeert in dit land. Het heeft als antwoord een flinke politiemacht op de been gebracht, zodat verdere protesten onderdrukt worden.
Wel frappant dat Vietnam aan China verwijten maakt omtrent dit “landje pik”, terwijl Vietnam datzelfde meermalen gedaan heeft met Cambodjaans grondgebied. Zo is er een aantal jaren geleden een eiland geconfisqueerd door het buurland, dat voor de Cambodjaanse kust ligt en kunnen de Cambodjanen je meerder gebieden op het vaste land aanwijzen, die “ingenomen” zijn door de Vietnamezen. Het bekende spreekwoord: De pot verwijt de ketel………. doet hierbij zeker opgang, vanuit Cambodjaans perspectief. Het is niet duidelijk in hoeverre Hun Sen, die warme banden onderhoud met dit buurland, hierin een rol heeft gespeeld en dit land met enig financieel gewin verkocht/verhandeld heeft. Feit is dat “de gewone Cambodjaan” de premier op zijn minst verwijt “toe te zien” bij dit van eigenaar veranderen van stukken land en dit één van de hoofdreden is dat de populariteit van deze premier nog verder gezakt is.
Vorige week heeft Arne Stallen, een vriend van onze middelste zoon Wouter, Kampong Thom aangedaan tijdens zijn wereldreis en was hij 8 dagen te gast in mijn onderkomen. Aangezien deze jongen 2 meter lang is, werd er letterlijk en figuurlijk tegen hem opgekeken door jong en oud en was mijn lengte opeens niet meer opzienbarend. De honden in de straat moesten even aan deze nieuwe verschijning wennen en blaften weer ouderwets als wij langs kwamen. Inmiddels is hij vertrokken en de rust wedergekeerd. Arne is van plan naar Thailand door te reizen. Hopelijk zal ook in dit buurland de rust wedergekeerd zijn, na de machtsovername van het leger in de maand mei.
Eind juli zal ik voor drie weken naar Nederland terugkeren voor een korte vakantie. Vorig jaar heb ik wel gemerkt dat dit een rustige periode is in de POE, aangezien ook hier de schoolvakanties begonnen zijn en kijk er al naar uit om Ellen, de kinderen, familie, de buurt en nog vele anderen weer te kunnen begroeten.
Inmiddels zijn er 3 scholen geselecteerd, die ik op 9 juni zal bezoeken en zijn de boeken besteld, zodat de donoren er verzekerd van kunnen zijn, dat voor mijn korte vakantie naar Nederland alle scholen voorzien zullen zijn van de bibliotheekboeken.
Twee weken geleden heb ik de twee scholen bezocht, die al eerder een volledige bibliotheek mochten ontvangen en ik kon constateren dat leerkrachten en kinderen nog steeds genieten van deze verkregen “rijkdom”. In één klas was er zelfs een leeshoek op een matje ingericht. Beide scholen hadden een registratiesysteem opgezet, zodat bijgehouden werd “in welke handen” de uitgeleende boeken zijn beland. De kinderen in de hogere klassen houden dit registratiesysteem zelf bij.
Op naar de volgende drie scholen!
Een dubbele moord en een mysterieuze verdwijning, beiden met een onbevredigende ontknoping……
Op maandag 28 april werden velen in Nederland en Cambodja opgeschrikt door de brute moord op UN-medewerkster Daphna Beerdsen en haar 19 maanden oude dochtertje Dana in de hoofdstad Phnom Penh. (Dana stierf enkele dagen later aan haar verwondingen in een ziekenhuis in Bangkok) Een dag na deze laffe moord was er al een verdachte gearresteerd en deze legde vlot een volledige bekentenis af, zodat de zaak gesloten kon worden op de rechtszitting na. Er werden nogal wat wenkbrauwen gefronst in Cambodja over deze gang van zaken. Er werd opgemerkt dat gezien de ernst van het misdrijf, het feit dat het een medewerkster van de UN betrof en de internationale aandacht, die deze zaak trok, het voor de machthebbers in dit land er alles aangelegen was om deze zaak snel tot een “goed einde” te brengen om de rest van de wereld te tonen, dat het rechtssysteem in dit land adequaat werkt. De verdachte, die ingesloten was, bleek een dakloze, alleenstaande man te zijn, die zei in een dronken bui gehandeld te hebben, toen hij probeerde een fiets te stelen bij het huis van Daphna Beerdsen. Hij bekende haar met een schroevendraaier gestoken te hebben, met de ogen dicht, zodat hij niet zag dat ze ook nog een kindje in haar armen had…... De verdachte betuigde spijt van het verwonden van dit jonge kind, dat op dat moment nog in leven was, en zei dat dit de reden was dat hij niet zou ontkennen……. Tot zo ver lijkt er geen vuiltje aan de lucht en rolt deze zaak vanzelf naar een veroordeling. Toch werden er in het nieuwsblad De Cambodian Daily enkele tegenstrijdige zaken geconstateerd, wellicht door de snelheid van afhandeling. Zal ze op een rijtje zetten:
- De politiewoordvoerder Kirth Chantharith zei de donderdag na de moord dat deze plaatsgevonden had op zondagmiddag, terwijl de verdachte, Mr. P(h)in, claimde dat hij de moord gepleegd had in de vroege uren van de nacht van zondag op maandag. (Heb de naam van deze verdachte met h en zonder h zien staan in de verschillende kranten)
- In eerste instantie werd gezegd dat er niets gestolen was uit het huis, maar later werd bekend gemaakt dat tijdens de arrestatie op dinsdag in de pagode, waar het onderkomen was van de verdachte, de telefoon, een handtas en enkele persoonlijke documenten van de vermoorde vrouw zijn aangetroffen.
- Op vrijdag werd op de webside van de Nationale Politie een foto van de verdachte getoond, evenals een afbeelding van de handtas en een ID kaart, die bij de bezittingen van mr. P(h)in zouden zijn aangetroffen. Deze ID-kaart behoorde echter toe aan een Duitse ingezetene Jua Seiel genaamd…….
Dezelfde politiewoordvoerder was niet bereikbaar voor commentaar en ook de vraag bleef openstaan hoe de politie aan de verdenkingen kwam, die hebben geleid tot de arrestatie van deze verdachte.
Aan bovengenoemd rijtje zou ik zelf nog het volgende onderbelichte feit willen toevoegen. Volgens de verdachte heeft Daphna hard gegild, toen hij de fiets wilde stelen en heeft hij haar daarom omgebracht. Het vreemde is echter dat buren en omwonenden niets gehoord hebben……
Een andere onderzoeker, mr. McCabe, die zich bezig houdt met deze zaak, deelde desgewenst mede dat de verdachte gearresteerd was, doordat zijn vrienden contact hadden opgenomen met de politie, nadat ze geconstateerd hadden dat zijn levenswijze plotsklaps veranderd was. “Normaliter zag hij eruit als een bedelaar en gebruikte hij drugs, maar hij had opeens veel geld.” Op de vraag of hij een verklaring had voor de afwijkende verklaringen van de verdachte en de Nationale Politie, antwoordde diezelfde mr. McCabe: “Jullie zijn de journalisten, werken jullie dat maar uit…….”
Hoewel het dus voor politie en waarschijnlijk ook justitie een uitgemaakte zaak is, blijft het onbevredigend, dat er talloze vragen nog onbeantwoord zijn en zeer waarschijnlijk ook niet beantwoord zullen worden, gezien de reacties van de politiewoordvoerders.
Een andere zaak, waaraan in diezelfde Engelstalige krant, afgelopen maanden de nodige aandacht is geschonken, betreft de verdwijning van de 58 jarige Canadese journalist en filmmaker Dave Walker, die al vanaf 1980 in Cambodja werkzaam was. Op 14 februari keerde hij, na het verlaten van zijn guest house in Siem Reap, niet meer terug en leek van de aardbodem verdwenen. Zijn telefoon, laptop en paspoort lagen nog in zijn kamer en de krant sprak van een mysterieuze verdwijning.
Twee en halve maand later, op 1 mei, is het ontzielde lichaam van deze journalist gevonden door twee jongens, die vruchten zochten in het uitgestrekte gebied waar de Angkor Wat tempels staan en wel op een halve kilometer van het Angkor Thom complex. In eerste instantie werd door de Cambodjaanse politiewoordvoerder nog geen uitspraak gedaan over de doodsoorzaak, aangezien het forensisch onderzoek afgewacht werd.
Een paar dagen later spraken familie en vrienden hun bezorgdheid uit over “het gebrek aan onderzoek”, dat de Cambodjaanse politie ten toon spreidde. Terry Cornman, al sinds zijn jeugd bevriend met Dave, verwoordde het als volgt: “Gedurende de verdwijning is er nauwelijks iets ondernomen, om de zaak tot een goed einde te brengen. Zo zijn er geen naspeuringen gedaan naar eventuele aanwijzingen op de achtergelaten telefoon en laptop”. Ook de veronderstelling van de politie, na de vondst van het lichaam, dat Dave de 13 km naar Angkor Thom lopend heeft afgelegd, acht hij niet aannemelijk, aangezien Dave geen lange afstanden kon lopen, vanwege de gesteldheid van zijn knieën.
Een andere vriend verwoorde de ontstane frustratie als volgt: “Als de Canadese regering de Cambodjaanse regering niet dwingt tot een diepgaand onderzoek, zal er nooit een onderzoek plaatsvinden”.
Nog voordat de autopsie was uitgevoerd en er uitslagen bekend waren, maakte de politie officieel bekend dat Dave Walker was overleden aan een hartaanval.
De volgende twee reacties van politiezijde, o.a. na de geuite klachten van de familie en vrienden, zal ik jullie niet onthouden. Allereerst die van de politiechef in Siem Reap: “Natuurlijk weten we dat familieleden en vrienden deze dingen zeggen, maar we trekken ons niets aan van hun opmerkingen. De zaak is nog niet gesloten en we wachten de forensische onderzoeken af”. Helaas blijkt dat laatste niet waar, blijkens de volgende reactie.
De provinciale politiechef Sort Nady doet hier namelijk nog een schepje bovenop en verklaarde het volgende: “De politie heeft nog niet ontdekt hoe de journalist het park is binnengekomen. We blijven echter bij de conclusie dat het slachtoffer is gestorven aan een hartaanval, omdat…… (niet lachen a.u.b.) er niet genoeg frisse lucht in het bos is en dat zorgt er voor dat mensen makkelijk onwel worden”.
Dit alles heeft er inmiddels toe geleid dat er een officiële aanklacht door familie en vrienden is ingediend bij zowel de Cambodjaanse als de Canadese regering, vanwege medeplichtigheid aan moord, wegens grove nalatigheid bij het onderzoek tot op heden.
Het pathologisch onderzoek, dat is uitgevoerd een team van 7 deskundigen, waaronder een forensisch team, heeft uitgewezen dat Dave Walker naar alle waarschijnlijkheid vermoord is. De belangrijkste aanwijzing hiervoor is zijn gebroken nek. Ook was Dave op zijn rug aangetroffen met zijn handen samengebald tot vuisten. Voor de patholoog en het forensisch team een aanwijzing dat Dave betrokken geweest is bij een gevecht.
Tevens blijkt, dat de Canadese regering al 2 maanden op hoogte is geweest van het feit dat er iemand, die met naam en toenaam bekend is en die woonachtig was in Cambodja, grote interesse had in de verdwijning van Dave Walker. Afgelopen dinsdag heeft deze persoon, die van origine Canadees is en waarvan het paspoort was verlopen, met een nieuw afgegeven paspoort door de Canadese ambassade, het land verlaten. De familie vraagt zich af waarom deze persoon op zijn minst niet is gehoord.
De onwil om maar iets te ondernemen in deze moordzaak staat in schril contrast met de snelheid bij die van onze landgenoot en haar dochtertje, waarbij in enkele dagen alles in kannen en kruiken was. De overeenkomst is echter, dat in beide gevallen de het resultaat niet bevredigend is, omdat er nog vele vragen open staan en er nogal wat onduidelijkheden zijn.
Tot slot zou je kunnen concluderen dat er in dit land een Peter R. de Vries op zou moeten staan, om dit soort misstanden aan de kaak te stellen. Zei dhr. McCane niet: “Werken jullie journalisten dit maar uit”. Ben alleen bang dat dit niet van gevaar ontbloot is, als ik deze laatste verdwijning van een “toevallige” journalist in gedachten neem………
(Zo zijn er meerdere gevallente noemen van mysterieuze verdwijningen in Cambodja. Ben afgelopen periode o.a. deze twee namen tegengekomen in de kranten.
Natan Carnevali, een 32 jarige Italiaan is na een mysterieuze verdwijning dit jaar, na een maand dood teruggevonden in de jungle van Koh Rong Island,
Kathereen Ann, 55 jaar uit de USA werd op datzelfde eiland vermist in september vorig jaar en in oktober teruggevonden.
Evenals bij Dave is het bij deze slachtoffers niet duidelijk geworden wat de doodsoorzaak is geweest: zelfmoord en verdwalen in het bos zoals de politie aannam en naar buiten gebracht heeft, of moord.)
Om toch nog even stil te staan bij het 1 jarige Cambodjaanse verblijf, zal ik een aantal foto’s bij het verslag plaatsen die het zien meer dan waard zijn en die het afgelopen jaar “geschoten” zijn.
Tot over een week of drie, vanuit Cambodia, Kingdom of Wonder (ook weer na dit verslag.)
Met vriendelijke groet,
Li hai,
Marcel Gerritse,
marcelger8@hotmail.com
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
